کشته سازی؛ تکنیک تکراری و نخ‌نمای ضدانقلاب
به گزارش راهبرد معاصر هفته گذشته سراوان سیستان و بلوچستان روزهای ناآرامی را پشت سر گذاشت. در پی درگیری در مرز پاکستان و ادامه درگیری‌‌ها به داخل مرزهای ایران، چهار نفر از جمله یک مامور نیروی انتظامی جان خودشان را از دست دادند.
پس از این اتفاقات، عناصر گروه‌های شرور به بهانه حمایت از کشته‌های جعلی پاسگاه شمسر با سلاح‌های مختلف از جمله سلاح‌های سبک و نارنجک انداز به قصد تصرف پاسگاه کورین و قلعه بید حمله کردند که با رشادت نیروی انتظامی ناکام ماندند.
در پی این حوادث، برخی سودجویان برای تحت تاثیر قراردادن افکار عمومی و احساسات مردم دست به انتشار تصاویر و فیلم های جعلی زدند. یکی از این تصاویر که به‌صورت گسترده در فضای مجازی به عنوان جنایت نظام علیه مردم سراوان منتشر شد، تصویری از یک مادر در کنار پیکر خونین فرزندش بود.
اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که این تصویر ادعایی، سال ۲۰۱۸ توسط کاربران افغانستانی منتشر شده بوده است.
* پروژه کشته‌سازی و همان سیاست نخ‌نما شده
یا در نمونه دیگر ضدانقلاب در راستای پروژه شهیدسازی خود فیلمی را به عنوان شهید حادثه سراوان منتشر کردند که مشخص شد فرد مذکور زنده است.
این روش، تکنیک نخ نما شده ضدانقلاب است که در برهه‌های حساس از تصاویر جعلی برای بحرانی کردن فضا استفاده می‌کند تا احساسات مخاطبان را تحت تاثیر قرار دهد.
* کشته‌سازی‌های آبان
در اغتشاشات آبان ۹۸ هم کانال های تلگرامی و شبکه‌های ماهواره‌ای پروژه شهیدسازی را برای فشارهای بین المللی علیه ایران کلید زدند.
البته این شایعات به این موارد محدود نشد و در ادامه، برخی با ادعاهای عجیب مدعی شدند که جنازه‌های کشته‌های آبان را در آب انداخته‌اند!
این هجمه‌ها درحالی بود که گروهک تروریستی الاحوازیه این تصاویر ادعایی را سال ۲۰۱۶ در صفحات خود منتشر کرده بود.
* نوجوانی که خودش شایعه مرگش را تکذیب کرد
یکی از اصلی‌ترین شایعات روزهای ابتدایی اغتشاشات ۹۶، کشته شدن امیرحسین پاپی نوجوان ۱۳ ساله اهل دورود آن هم توسط نیروهای امنیتی در اعتراضات تهران بود.
پس از انتشار این شایعات بود که فیلمی از امیرحسین پاپی منتشر شد که خودش در این فیلم صحبت کرد و دروغ ضدانقلاب را این گونه برملا کرد.
* فردی که در توییتر کشته شدنش را تکذیب کرد
در نمونه دیگر، کاربران ضدانقلاب در شبکه‌های اجتماعی در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب، پروژه جدید کشته‌سازی را به راه انداختند. نکته جالب توجه این بود که یکی از افراد همین لیست خودش کشته شدنش را در توییتر تکذیب کرد.
* وقتی به خبرنگار مرحوم روزنامه قدس هم رحم نمی‌کنند
در همین سال رسانه‌های ضدانقلاب با فوتوشاپ اعلامیه‌ای را برای یکی از خبرنگارانی که براثر سرطان فوت کرده بود جعل کردند و مدعی شدند وی بر اثر پرتاب گاز اشک آور و تیرهوایی ماموران و شوک ناشی از آن جان باخته است.
* تصویر مشروب‌فروشی مصر به جای اهواز
تصویر زیر در همان سال در برخی کانال ها با عنوان خون های ریخته شده حکومت اسلامی در اهواز منتشر شد.
بررسی های خبرنگار فارس نشان داد که این تصاویر مربوط به حمله مسلحانه به یک مشروب فروشی در مصر بوده و نه درگیری در اهواز.
* جعل تصویر سال ۲۰۱۶ به جای بازداشتگاه دراویش
پس از آشوب‌های دراویش منتسب به گناباد در سال ۱۳۹۶ برخی کانال‌ها از جمله آمدنیوز تصویری را منتشر کردند و مدعی شدند که تصویر بازداشتگاه دراویش است که افراد بازداشت شده وضعیت نامناسبی دارند.
پیگیری‌های خبرنگار ما نشان داد تصویری که رسانه‌های ضدانقلاب به عنوان وضعیت نامناسب دراویش دستگیر شده منتشر کردند، سال ۲۰۱۶ یعنی پنج سال پیش از ماجراهای خیابان گلستان هفتم، در برخی رسانه‌های کردی و همچنین فیس بوک برخی از کاربران منتشر شده بود.
اما شاید بتوان آغاز شهرت پروژه «کشته‌سازی» را به فتنه سال ۸۸ نسبت داد. بارها نام افرادی به عنوان کشته‌های سال ۸۸ منتشر می‌شد که هیچ کدام واقعیت نداشت.
* ترانه‌ای که برای ضدانقلاب خوش آهنگ نبود
یکی از معروفترین افرادی که توسط ضدانقلاب به عنوان کشته جا زده شد و حتی خبرش هم برای فشار علیه جمهوری اسلامی در رسانه‌های غربی و حتی توسط مسئولان آمریکایی اعلام شد «ترانه موسوی» بود. در متن اخبار ضدانقلاب نوشته شده بود: «ترانه موسوی توسط نیروهای به اصطلاح لباس شخصی دستگیر، و بعد از تجاوز و شکنجه به قتل رسید.»
* فراری‌‌ای که شهید جا زده شد!
سعیده پورآقایی، یکی دیگر از قربانیان پروژه کشته‌سازی بود که ادعا شده بود پس از دستگیری، شکنجه و هتک حرمت توسط بسیجیان، سوزانده شده و در قطعه ۳۰۲ بهشت زهرا دفن شده است! اما چندی بعد، این دختر که از خانه فرار کرده بود شناسایی و به خانواده‌اش تحویل داده شد. او در گفت‌و‌گو با رسانه ملی ماجرای فرار خود و تلاش برخی برای سوءاستفاده از او را اینگونه روایت کرد: «روز ۱۳ تیر از خانه بیرون رفتم. چون در قفل بود و مادرم ممانعت می‌کرد از تراس پریدم و پایم شکست، وقتی رفتم بیرون خیلی حالم بد بود و بدنم زخمی شده بود. من را به بیمارستان بردند و از من پرستاری کردند. در این مدت یک بار یکی از افراد به من گفت که عکس من را به عنوان کسی که در تظاهرات کشته شده در سایت‌ها زده‌اند!»
* احمدباطبی و شایعه پیراهن خونی دوستش
هرچند پروژه کشته‌سازی در فتنه ۸۸ مشهور شد اما تاریخ این کشته‌سازی‌ها به سال‌ها قبل‌تر برمی‌گردد. در آشوب‌های سال ۷۸ و ماجرای اتفاقات کوی دانشگاه، فردی به نام احمد باطبی که اصلا دانشجوی دانشگاه تهران نبود، در راستای اجرای طرح کشته‌سازی، با در دست گرفتن یک زیرپیراهن خونی (که بعدها اعتراف کرد در خانه با خون حیوانات، زیرپیراهن را رنگی کرده بود) مدعی کشته شدن دوست دانشجوی خود شد. او که با همین عکس به شهرت جهانی رسیده بود، مدتی بعد از ایران فرار کرد و در آمریکا به فعالیت‌های ضدایرانی خود ادامه داد.
فارس